Misschien klinkt het gek en niet van deze tijden, maar bomen zijn ook levende wezens. Naar het schijnt komen wij, mensen, voort uit hetzelfde. In tijden van zoeken naar zingeving klinkt dit mogelijk als nonsens, maar goed. Wie nog enig gevoel met zijn origine heeft,
kan daar soms iets van gewaarworden.
Sinds ik hier woon, lente 2012, heb ik elk jaar uitgekeken naar het moment dat die gewaarwording, een heerlijke opstoot aan positieve
energie, zich meldde, midden tot eind februari, als de natuur terug tot leven komt. Zo zichtbaar, hier in de prachtige Ooidonkdreef.
Inclusief die mooie bomen, reuzen die stille getuigen zijn van zoveel jaren.
Even minder poëtisch nu: volgend jaar zijn er terug gemeenteraadsverkiezingen, als er met de resterende lindebomen iets onaangenaams zou gebeuren en de Ooidonkdreef wordt gelittekend met beton en aanverwanten, vergeet dan niet wie daarmee heeft ingestemd, als onze stem nu niet gehoord wordt. Dan volgend jaar.

Rudi Claeys